تولید پوشش های زیست تخریب پذیر و کاربرد آن در نگهداری آبزیان
Authors
abstract
فیلم ها و پوشش های خوراکی لایه نازکی از مواد هستند که هم در سطح و هم بین لایه های مختلف ماده غذایی استفاده می شوند. بیوپلیمرهایی از قبیل پلی ساکاریدها، پروتئین ها، لیپیدها و مخلوط های آن ها برای تهیه فیلم ها و پوشش های خوراکی به کار می روند.با توجه به تقاضای مصرف کنندگان برای دسترسی به موادی با کیفیت بالا و نگرانی آن ها به دلیل مشکلات ناشی از مصرف نگهدارنده های مصنوعی و نیز نگرانی های زیست محیطی ناشی از تجمع پلیمرهای مصنوعی، ایدة استفاده از بیوپلیمرهای زیست تخریب پذیر به عنوان جایگزینی مناسب برای بسته بندی های پلاستیکی قوت گرفت. بازدهی و خواص کاربردی فیلم ها و پوشش های خوراکی مربوط به خواص ذاتی مواد تشکیل دهندة فیلم یعنی بیوپلیمرها، نرم کننده ها و دیگر افزودنی هاست. مفیدترین خواص فیلم ها و پوشش های خوراکی قابلیت خوردن و زیست تخریب پذیری آن هاست. برخی از خواص فیلم ها و پوشش های خوراکی از قبیل جلوگیری از انتقال رطوبت و خروج ترکیبات فرار از ماده غذایی، عبوردهی انتخابی گازهای اکسیژن و دی اکسید کربن، به تأخیر انداختن آب زداییdewatering سطح، تغییرات بافتی، مانعی در برابرعبور چربی ها و روغن ها، افزایش ارزش تغذیه ای، جلوگیری از آب چک، رشد میکروب ها و تندشدگی لیپیدها، حفظ کیفیت محصولات آبزی و فراورده های آن ها در مقابل صدمات فیزیکی ناشی از حمل و نقل است و باعث افزایش زمان ماندگاری آن ها می شوند. برای استفاده صنعتی، لازم است مطالعات علمی بیشتری برای تعیین مکانسیم های تشکیل فیلم از بیوپلیمرها برای بهینه سازی خواص آن ها انجام شود. در مطالعه حاضر ترکیبات زیست تخریب پذیر استفاده شده برای پوشش آبزیان و اثرهای آن ها در حفظ کیفیت آبزیان و مکانیزم عمل آن ها بررسی شده است.
similar resources
کاربرد اتصال چندگانه در تولید نبافته های سلولزی ˗سنتزی زیست تخریب پذیر
از میان روش¬های اتصال مورد استفاده در ساخت نبافته¬های سلولزی و سنتزی بسته به نوع محصول و ویژگی¬های کیفی مورد نظر، روش اتصال چندگانه حرارتی، به همراه اتصال لاتکس، اتصال مناسبی می¬باشد. در اتصال با لاتکس فقط سطح نابافته تحت تاثیر قرار می¬گیرد و مناسب برای نابافته¬های با وزن پایه کم می¬باشد. در گراماژهای بالا قسمت مرکزی نابافته اتصال ایجاد نشده و سبب لایه¬ای شدن تشک الیاف می¬شود. اما در اتصال حرار...
full textتولید فیلم خوراکی زیست تخریب پذیر از صمغ کتیرا و تعیین ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی آن
بهدلیل معایب متعدد مواد بستهبندی سنتزی از قبیل مهاجرت ترکیبات پلیمری به محتوی مواد غذایی، ایجاد آلودگی زیستمحیطی، عدم بازیافت آسان، گران بودن مواد اولیه و بالا بودن هزینۀ تولید و غیره، در سالهای اخیر پلیمرهای طبیعی بهعنوان جایگزینهایی ایمن و زیست تخریب پذیر برای پلاستیکهای حاصل از مشتقات نفتی بسیار موردتوجه قرار گرفتهاند. هدف این پژوهش تولید فیلم خوراکی از صمغ کتیرای بومی ایران ...
full textاثر پوشش های زیست تخریب پذیر بر خواص ممانعتی کاغذ
هدف این مطالعه، بررسی تأثیر پوشش های زیست تخریب پذیر در دو نوع کاغذ پایه بوده است. بدین منظور از دو نوع کاغذ پایه متفاوت (کرافت لاینر و چاپ و تحریر کارخانه چوب و کاغذ مازندران)، استفاده شد. مواد پوشش دهی با مواد جامد 30 درصد، دارای خاک رس (100 قسمت) و نشاسته کاتیونی (12 قسمت) بود، و از دو نوع متصل کنندهpla )10 قسمت( و pva )10 قسمت( برای دو ترکیب پوشش دهی استفاده شد. پوشش دهی با دو ترکیب پوششی ز...
full textکاربرد اتصال چندگانه در تولید نبافته های سلولزی ˗سنتزی زیست تخریب پذیر
از میان روش¬های اتصال مورد استفاده در ساخت نبافته¬های سلولزی و سنتزی بسته به نوع محصول و ویژگی¬های کیفی مورد نظر، روش اتصال چندگانه حرارتی، به همراه اتصال لاتکس، اتصال مناسبی می¬باشد. در اتصال با لاتکس فقط سطح نابافته تحت تاثیر قرار می¬گیرد و مناسب برای نابافته¬های با وزن پایه کم می¬باشد. در گراماژهای بالا قسمت مرکزی نابافته اتصال ایجاد نشده و سبب لایه¬ای شدن تشک الیاف می¬شود. اما در اتصال حرار...
full textتولید آزمایشگاهی کود پوشش دار آهسته رهش، با استفاده از مواد زیست تخریب پذیر در یک بستر سیال
در استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژن دار به دلیل بالا بودن سرعت حل شوندگی در آب، بخش چشمگیری از نیتروژن به بخش های زیرین خاک نفوذ می کند و از دسترس گیاه خارج می شود. برای جلوگیری از این هدر رفت روش های گوناگونی مورد استفاده قرار گرفته است که یکی از پر کاربردترین روشها استفاده از پوشش برای کاهش سرعت حلشوندگی در آب است. در این پژوهش از دو ماده ی صمغ زانتان و پودر آلژینات قالب سازی به...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
فصلنامه علمی پژوهشی علوم و فنون شیلاتPublisher: دانشگاه تربیت مدرس
ISSN 2322-5513
volume 3
issue 2 2014
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023